معرفی اَلِرگ یا اَلِگ

سایت بندپی – گلپر گیاهی است معطر از تیره جعفری که بیشتر در نقاط مرتفع کوهستان های ایران و معمولا در ارتفاع ١۵٠٠ تا ۲۰۰۰ متری از سطح دریا رشد می‌کند.

این گیاه ریشه های ضخیم و برگ های کاملا بریده دارد که پیشینیان برای آن خواص بسیاری شمرده اند، از جمله اینکه موجب نیروی بدن می شود. گلپر  در طب سنتی، هضم کننده غذا و تقویت کننده معده است.

به مناطقی که گیاه گلپر در آن می روید در مازندران به اصطلاح «رَجه و پِرتاس» گفته می‌شود.

یک نوع باور عمومی وجود دارد که گلپر را نوعی «گیاه مقدس» می‌دانند و آن را دود می‌کنند و بر این باورند که از این راه از چشم‌زخم (حسودی و چشم زدن) پیشگیری می‌شود.

مجموعه بوته‌هایی که گلپر در آن رشد می‌کند را «کوله بال» می‌گویند و منتهی بدنه نورس آن که در حال رشد است و قبل از اینکه به گلپر تبدیل شود را «اَلِرگ یا اَلِگ» می‌گویند.

الرگ در واقع «ساقه گلپر» است که بوی خاص و منحصر به فردی دارد و یک خوردنی خوشمزه و پرطرفدار محسوب می‌شود که از آن برای تهیه نوعی ترشی که به «الرگ ترشی» معروف هست نیز استفاده می شود.

فصل چیدن الرگ ؛ اواسط بهار است و بسته به موقعیت مکانی رویش گیاه عمدتا از نیمه‌های اردیبهشت تا نیمه‌های خرداد متغیر است.

اَلِرگ مزه مایل به تلخ دارد. خاصیت درمانی داشته و در طب سنتی از آن برای درمان انواع بیماری‌های پوستی و گوارشی و ریوی استفاده می‌کنند.

دام‌ها نیز علاقه زیادی به الرگ و کوله بال دارند که مصرف این گیاه باعث پرچرب شدن شیر آنان می‌شود. اَلِرگ در فصل بهار غذای اصلی خرس محسوب می‌شود و  معمولا در مناطقی که الرگ به وفور رشد می‌کند، ردپای خرس را نیز می‌توان دید.

عکس و تنظیم متن : حسن عباس تبار فیروزجایی